Hangi şehre gitsem
Hayalin takılır peşime
Hangi ülke
Kaç kelime dilimde
Hep sen

Kapılar kapanır yüzlerimizde
Kırmızı boyalı duvarları
Evler
Sokaklar

Çamur kaplı ayakkabılarım
Rengârenk
Eldivenlerimin parmakları
Şehirlerin
Gölgesi düşer üzerimizden
Gözlerimiz kapanırken

Bilmediğim dilde bir “günaydın”
Ağzımda zehir tatlar bırakır
Gazetelerde haberler

Kapıları açmalı
Kırmalı kilitleri
Sarmalıyor kelepçeler
Akıl almaz sorularımı

Taşıyor hüznüm
Pervazlarından pencerelerin
Panjurları yeşildir
Ve begonyalar açmıştır
Saksılarda

Hani hep konuştuğum
Rüyalarımda

Ben oturmuş bir sandalyede
Önümde çay fincanı
Şeker kamışı özü
Karıştırıyorum sütlü çayıma
Hüznümü




Sesini yitiriyor
Ölümün dışında her şey…




Kapı kapanıyor…
Ardımız sıra…
Hüzün…



17.11.2011-


Fotoğraf: Ö.E.Yücebaş