1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1130
Okunma

bilinçsizdi zaman vururken kapıma
o kadar da kalpsiz
uykusuz geçen gecenin sabahında
bul kıyametimi
ağla her damlada anarken beni
saf sende yaşa
yokluğumda, yoksunluğunda...
minnet bekleme tebessümlerimden
anılarla paylaş bensizliğini
ve bensizliklerinde azalt sevdiklerini..
eksilt çoğalan saatlerinde
varlıklarını, varolduklarını...
saatin vurmadan geçsin mesela on biri
bir mum misali sönerken umdukların hayallerinde
kuruttuklarında yaşat
duvarlarımda çağlayan pınarlarını...
bir varmış, bir yokmuş gibi gelmesin aldığın nefes
kor gibi kavrulsun
durgun deniz, ipekten kumaş tenin
bensiz...
H.KAKLIK