geçenlerde duydum
yalınayak göğe adım atmışsın
rüzgarla hemhal olayım derken
bir gülü dalından koparmışsın


güldür, güzeldir
fakat vaktinde doğmayan güneş kadar
ellerini kanatırken ayrılıklarda
arkana dahi bakmadan
kır çiçekleriyle bezenmiş imgelerimin üstüne
sanki hiç sevmemiş gibi basıp gitmişsin


kabul ederim
yağan çiğler elbet bahar için süslenir
ama gözlerinden akan mavi düşler
neden unutur seslerini
karanlığa kilitlenmiş yüreğimin
neden örümcek saçlarında tüllenir
bir umudun doğabilme sebebi


tuzlasaydın, belki kokmazdı bu kadar
yüreğimde sana ait ölü noktalar
ve bu kadar kanamazdı
senden sonra yalnızlıklar


baksaydın belki
sözün uçup gittiği bakış sonrası bir daha
bölüp uykunu, alsaydın avuçlarının içine
ıslak bir şiir gibi tutabilseydin yanaklarında
rüzgarlara salıp kumunu
nehirlerini kurutabilseydin hasretin adına
bu kadar sızlamazdı yüreğim
bu kadar ağlamazdı gözlerim
senden sonra


artık ürküten yalnızlıklar ısmarlayıp
birbirimizi korkutmamıza da gerek yok
açık seçik gülebilirsin de
taşları fırlatıp saçlarınla
kırabilirsin de parmaklarımı
büyük bir zevkle


kimseye anlatmam/anlatamam zaten
bir şiirdi deyip, gülüp geçer herkes
bilmez ki kimse ne özlemler taşır her mısra
ne ahlar, ne sancılar, yakarışlar...
bilmezler ayak izlerimin sana varmak istediğini
varılmayan sevgilerin mülteci yalnızlıklar taşıdığı
adını yazan harflerin aşka düştüğü an kadar


dili yok ki konuşsun
şu oda, şu yastık, şu mendil
içinde saçlarını taşıyan şu aziz mendil var ya;
döne döne içine düştüğüm aşkın sihri
içinde olmayan şu odaya bakarken
yalnızlığımın senden başka ne adı olabilir ki!


bana seni hatırlatan saçların ile çarşaf mutlu
uzanmaktan boylu boyunca aylardır
ine çıka yastığın artık hali kalmasa da
odanın içinde yine gözleri seni arar
ara sıra kurusa da renksiz mürekkebim
seni duyanlardan
seni görenlerden bildiğim kadar
omzuna konmuş beyaz bir güvercin nefesinde
tam denize baktığın, dünyanın sustuğu vakitte
seni yazdığım iki eli cebinde masallarım var


geçenlerde duydum
bir aşk insanı bu kadar yıkmış olabilir
benim sana olduğum kadar;
senin de bana hala ihtiyacın var