.



dokun
sonyokluğuna
usulca düşünen şeytan
yeteneksiz değilim senden...



bilmek bilerek değil
varsayım duygular anlık
törensel geçişleri alaturka tanrılar
hiç düşünmeden
aşk dedim ya adınıza
sıcak koynumda uyur bu yüzden
herkes
haddinden fazla



zaten değil mi
ihtimal intiharları ölümcül
yüzüne tükürdüğüm uçurumlar
değil mi ki inadına
yazmadım ben sadece
çetrefilli
hayatçılık oyunlarını



şimdi ölsem yine
gözleri muamma
rengarenk şehvetin parmak uçlarında
pembe dudaklı bir düş düşer
perspektif rüyalarımın
dudaklarına



her defasında
susmuş gibi yaparım
sarılırsınız
yüzüme dönen kanatlarıma
öyle kanar
öyle tırmanırım ki sarısiyah acılara
beyaz kefenler diker ellerim
göğüs kafesime gömülü sevdiklerimin ruhuna



/böyle ses gördünüz mü hiç ¿
melekler rıhtımında/


içimde büyüyen yaşam amacı
kezlerce eksilse de
cinnet geçirmiş ölülerin
mezar odalarında
kanı çekilmiş esmerliğim
artık hiçbir şey sorma
buğusunda aynalara
bakan gözlerim
kaçırmak istemez gözlerimden kendini
bilir yalnızlığı
ruhu gören aslasızlığım
sonsuzluğun hissinde
ışık veren eli



kapatın perdeleri
bu gece bütün karanlıklar benden.