kaç bataklık kaçtan fazla labirente sıkışmış daha kaç karanlığı emzirir yalnızlığın göğüsleri...
mermer beyazı gece hadi farzettim her şey biraz eksik az biraz da fazla tut ki bozuk bir saatin sarkacında beni yavaş yavaş kendine çekti zaman karanlık huylu ihbarlar düştü hayalleri yok satan şehrin ıslak kaldırım taşlarına tüm ağırlığı ile ruhum üzerine çöktü göğün daldığım anda o tatlı uykuya
oradaydım bende ne geçmişin ne de geleceğin daha fazlasının şerefine kaldırıyordum kadehimi
ne çok temiz kalpliydik ne de çok tenezzülsüz oysa
hiç bilmediniz vicdan aracılığı ile tanıştığım bahar yüzlü uzun ömürlüler
sadece ben istedim kan geldi duygularımdan anlamsız bir kılıkta hayali mutluluğa bürünen bu oyunlarda
lanetli büyünün ciddiyetsiz haykırışları korkunç savruluyor bilmem kaç yana susun çocuklar dili dolanmaz bir boyutun hep en uç noktasında BEYZA beni bulabilir
söyleme hiçbir şey gücünün aşkıyla ruhumu titreten ölüm ört gözkapaklarımı üşüyor gözlerim
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Karanlık ve yalnızlık: birbirine âşık iki im’dir.Karanlık, yalnızlığın olmadığı saatlerde molaya çekilir. O yüzden yalnızlığa ihtiyaç duydunuz anda, hemen karanlığa çekilin.Bu gölge de olabilir. Gölge de karanlığın gündüz görünümüdür; bundan dolayıdır ki,gölge, hep karanlığı delalet etmiştir. Görmek ve bakmak. Güzel imgeler mevcut.Giriş için sıcak bir başlangıç olmuş.
‘’mermer beyazı gece hadi farzettim her şey biraz eksik az biraz da fazla…’’
Bir gece var…Ve uykusuzluk çeken O. Olmasına olur da, böyle olur ancak.Kesinlik yok.İhtimaller. Daha girişte başlık buğulu demiştim.Şiirin ikinci bölümü de buğulu. Seçebilmek güç.Gözlerimiz kayıyor uçurumlardan.Tutabilene aşk ve yalnızlık olsun.
‘’oradaydım bende ne geçmişin ne de geleceğin’’
Ben şahidim her şeye.Ben şahidim kendime’ der gibi.Gelecek ve geçmiş. Daha fazlası…Önce önümüze serdi duyguları,sonra ben diye kendini gösterdi. Gelecek ve geçmiş,daha fazlasını da kapsar. Biz de şahidiz,ölümün rengi beyaz…
‘’ne çok temiz kalpliydik ne de çok tenezzülsüz oysa’’
Kötü olan kalpler mi,yoksa biz mi? Kalpleri kim kirletti peki? Gören var mı? Düşünmek gerek. Ki-r-lenmek hiç güzel değil. Sadece özel,o kadar.
‘’hiç bilmediniz vicdan aracılığı ile tanıştığım…’’
Biz bildik de,onlar hep tecahülü arif yaptılar.Biz de hiçbir zaman öğrenemedik. Kimin vicdanlı,kimin vicdansız olduğunu.Anlayana kadar da vakit doldu. O da yalnızlıkla oldu dediler.Sustuk; kustuk.
Bildik…
‘’sadece ben istedim kan geldi duygularımdan…’’
çoğu zaman ‘’mutluluk’’ hayal olduğu için mutluluk verir bize.Gerçek ve düş. Şairin ifadesiyle hayal’ Ama O’ istediği içindir bütün bu acılar.Acı çekmek de bir mutluluk’tur. Ölüm’ün mutluluk getireceği gibi. Mevlana’yı düşünün; Şeb-i arus: Düğün gecesi’ Oysa ölümdü.Ve mutsuz olması-olmamız gerekirdi; ama yok.Mutsuzluk da bir mutluluktur: paradoks. Acı özgürlüğü getirir.Özgürlük ise mutluluk.Mi? İlk bölümü böyle okumak istedim.Belki de öyle okumamız gerek. Hayal ettim sadece.
‘’lanetli büyünün ciddiyetsiz haykırışları korkunç savruluyor bilmem kaç yana susun çocuklar…’’
Beyza, bulur bulmasına da.Ya kızıl,o bizi bulabilecek mi? Saklandık.Sağım-solum söbe. Açıyoruz gözlerimi karanlık.O da yalnız bakıyor zaten bize.Çocukları kimse susturamaz, o da bir hakikat.
Hakikati anlayabilene…
Büyü’yorum.; ama lanetli.Alın bu laneti başımdan,üşüyorum.
‘’Çıplak Hakikat’’…
‘’söyleme hiçbir şey gücünün aşkıyla…’’
Hayat dedik, Karanlık dedik Aşk dedik, Yalnızlık dedik Gece dedik, Beyza dedik Kızıl dedik, Sevda dedik Önce dedik, Sonra dedik Dedik dedik dedik…
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Cevap Yaz