’’Ah, bir yırtık sayfa daha mavi göklere emanet
tırnak uçlarımda kazıdığım güneşlerin vebali
şu cehennemi andıran soyunuk kentlerde ki cennet
hepsi senden bana hediye, hepsi onlarca virane kent
bir devrin batışına şahit, aşk adına simsiyah garabet’’









Bana hiç gelme demişti
Geceler karanlık iken
güneşler uzak olur diye


ve dibinde umutlar saklarken usulca
uykusuz saatler
uykusuz hayaller
aydınlığa hasret üşürken ellerinde
hiç bekleme demişti
bu da gelip geçer


Son sözleri kötüydü
duygusuz öykülerin hücresinde
düşlerin son ölümü mermer üstü; simsiyahtı
sonra buralara darbeler yapıldı
postallarını gördüm penceremden yalnızların
sarı yasaklandı
sarı güneşlerimi kapattılar kan kokan elleriyle
idamlıktı tüm ağaçlar
kelimelerin zindan şehirlerinde
o da bunları söylemişti; gitmeden, sessizce


Üşümüştüm sonrası, ağlamıştı sarı duvarlarım
iki nefes ancak yetiyordu ısındırmaya bu şehri
dayanamayıp düşmüştüm yollara bir gece
kayıp aranıyor, bir fotoğraf düşüyordu gözlerimden
deniz üstünde kabaran kunduralar
ölümleri besleyen şarkılar kadar güzeldi
dostlar vefalı, aşklar sonsuz
yalanlar hep daha güzeldi umutsuzlara
mutluluk için dövüşmek güzelken
mutluluktan ölmek yasaktı sarılara
bir gün gelir de, aramayayım diye yeniden
sesini kaydetmişti yıldızların her birine


İzmaritler sokakların isimsiz sahipleriydi
lanetli bir rüyaydı dünya bahçesi
kirpiğimde şeftali ağaçları ağustos kokuyordu
iki gözüyle melekleri ağırlıyordu heceler
hiçbir susmaya benzemiyordu aykırı mısralar
aykırı toprağında ölümler besliyordu onsuz aralar
sahnede olmadığım zaman ağlayacaksın demişti
bilmek ne kadarda kötüydü, kötüymüş gerçekten
ayrılığa verilmiş senelere ağlarken avuçlarımda ki çocuklar


Diğer gece, başka sabahların günah makbuzuydu
üşümenin böylesine sabır diyordu yaşlı geçmişler
inanmak istiyordum, buna da inan diyordu şairler
koşan çocuklar görüyordum tren sesinde yalınayak
bu beklemek, ölüme alışmanın ilk durağı ise bir zaman
buna da alışırsın diyene inan diyordu tüm şiirler
o da bunları söylemişti, o da bana gitmeden
sarı saçlarıyla omzumu sardığı son baharım gibi


.