2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1361
Okunma
Kapanıyor gece kepenkleri yüreğimin
kırmızı bir şal sarıyor
gözyaşlarınla ıslanan bedenimi
ah acılara meyil vermiş yüreklim
bak nasılda sarıya boyanıyor şehir
mavilikleri çürüterek içimizde.
Dumanlı bir şehrin eğiliminde
çevirirken barbut köşe başında,
bir ayyaş musikisi dilleniyor damağımda
sonra bir dilencinin dudaklarında
öğreniyorum şehirle sevişmeyi
seviyorum seni
iki dişli bir yalnızlık korkusunun koynunda
boşaltırken iç kanamalarımı
Bırakmadan kırmızıları Fırat’ın azgınlığına
bitecek değildir bitmeyecekte umutlarım
benliğimi gömdüm artık toprağa
geriye kalan mavi bir kefen şimdi
indirdim artık tüm perdelerimi
bir avuç dolusu sır elimde şimdi
Selçuk ERKİ