Sayfa sayfa ört üzerimi!
kirlenen dünyanın yorgun bir avıyım
yalnız ellerimde birikmez gözyaşlarım
bazen olurda düşebilirim bir yıldızla beraber
an’sızın eklenirken yaşamak adlı dünyana.






Elbet benim de umduğum güzel günlerim vardı
anlatılması güç çok katlı umutlarımda dahildi bunlara
her katında günlerim, haftalarım ve hatta yıllarım
sevdim ben yaşamayı bazen, sevemem diye zannederken
ölümle arkadaş dahi oldum, yağmur saçlarıma koşarken.



Bakma şimdi öyle gözleri nemli, yüreği buruk bir halde
kapıları ört dolmuş gözleri bulutların mavisinde
simsiyah satırlar karala okunmadık aşk dizelerine
vapur ıslıklarını uzun uzun dinlediğimi de bilip
sen de incitme, incinme; benim de dahil olduğum bir sevgiye.



Yere düşüp de kalktığımı bildiğin senlerden bahset
herkes kendi için yaşarken öyle ya da böyle
unutulacak şarkılar dinle; sonbahardan birkaç cümle
dalıp da gidersen diye sayfalar sonrası bir roman içinde
saçlarını uzat,onları ünlü yazarlar okşasın hece hece.



Elbet benim de sana dair kurduğum güzel hayallerim vardı
anlatılması güç çok katlı umutlarımda yıkıldı bir gün
her katında nice hatıralar bıraktım yapayalnız ve de çıplak
sevdim diye zannederken seni, aslında dahi bir oldum uzak.



Şimdi bir martının akşam denilen macerasında ortak isem
kederini içecek sağlam bir bardak yoksa eğer yanımda
bakma yine de öyle, yine de hüzüne bulaşmasın dudakların
belki sayfa sayfa yazamazsın artık beni mutlu mesut
ve kıramazsın şeytanın bacağını da kaleminden tutup
ama yine de tut sözünü hiç vermediğin halde kendine.