saçlarım frenk yorgunu bir duman esintisi
sahilde birkaç el görüyorum
hepsi beyaz yakalara el sallıyor içten
odamın en dağınık yanı
hep batıya bakarken
bir gül kokluyorum sabah ezanlarında
elimi tutup çeken bir melek oluyor vagonlar
son treni oysa kaçırdığımı biliyorum
diz çöküp, şiir gibi ağlıyorum.


imha edilmeyi bekleyen fotoğraflarımın olmayışı güzel
ama ağır ağır sürüklenen ekim suçlu yüzüme karşı
adımın bir sonra ki yürüyüşünde özlemler
kimliksiz fışkıran bir çocuk oluyorum
yine cüzdanım babamın ellerinde oyuncak
badirelerde bağdaş kurmak kadar acayip resitaller
dişlerim kadar kirleniyor hayat her gün
bir gülüyüş biriktiriyorum komşunun çocuklarına
daima beni bekleyecek sözler veriyor
çıkmaz sokakların ilk kuralı hiç girmemek iken;
yürüyüşlerim çıldırıyor yol yol her cumartesi akşamı
sanki yürekten bağlıymışım gibi kaldırımlara
çarpılan mermilerin tok sesli faşisti sesleniyor
adımı duymaya az kala bir ölüm daha uzaklardan
kirlenen parmaklarımdan kan akıyor, susuyorum.


yeni bir profil doldurmak için umut tezgah açmışken
insanlar seçiyorum belleğimden hiç tanımadığım
aşk dediğin bir yalandan başka değilse hiçbir şey
bir de üzüntülerden dökülüyorsa yer yer yorgunluk;
ağırdan aklımı sahile oturtacak çareler öksürüyorum
fışkıran yaprakların hışırtısında dost kahveleri hayal
bir de üstüne meyal dökülürken demi arkası boşluğumun
odamın en temiz yanına ağ kuran örümcek kadar
asil oluyor uzun uzun yalnızlığımı öpüşlerim
bir bayram akşamı toplanan misafirler
her yerde tamburlar çalınır gibi
misafir ediyor şekerleri tel lokumlarıyla kardeşim
ellerimde yine parasızlık bir şeyim değil
eylemlerimin sonuncusu kadar gurur duyarken
polisler çağırıyor adım başı gölgemi
bu sefer başka bir yandan çalıyor g minor
uzun düşünmelerin şeyi kaçmış hayattan
kısaca kesiyorum k/elimi.


çok da umurundaymışçasına yine aynı sahneye çıkmaya
cesaret ediyorsun ne güzel
ben sürüklenmenin yanağına öpücük dolduruyorum her sabah
ve her gün
sensizliği izler gibi donup kalıyorum haberlerde.


keşke bir yolu olsa,
ama insanın elinden ancak bu kadarı gelebilir
çok istemiş olsam da;
bir daha gelmem deyip şu ekşi suratlı yaşlı dünyaya
ağırdan ayrılığa ölüyorum.