Güzel bir başlıkla şiir selamlıyor bizi...

" Ölüme Gitmez Hiçbir Çocuk Eylülde"




Mevsimler ki insanların onlara yükledikleri duygusal yükleri taşırlar.

Bahar mevsiminin sevinci, mutluluğu, coşkuyu hatta yaşamın ilk anlarını hissettirmesi gibi…
Hazanın ise; hüznü, ayrılığı ve tabi ömrün son demlerini ifade ettiği gibi…

Bu yüzdendir Şair’in , “Ölüme Gitmez Hiçbir Çocuk Eylülde ” demesi.


Eylül’e çocuk sevinci, Eylül’e çocuk masumiyeti, Eylül’e yaşam sevinci yakışmaz… Yakıştıramamışta şair.
Doğal bir şeyin başka niteliklerine değinmekten ziyade Eylül ‘ e ölümü giydirmek duygu yükü bulunan bir kullanımın söz konusu olduğunu gösteriyor bize.



ve yollar diyor şair ;

“Seçtiğin yol
Bıraktığın iz ”



Hayatı adımlıyoruz işte günbegün. Seçimlerimizin sonuçlarını adımlıyoruz. Ve geride bıraktıklarımız pişmanlıklar da olabiliyor, mutluluklar da…

Bırakılan “ iz ” parmak izi kadar bizimse, en iyi izi bırakmak, en doğru seçimleri yapmak içimizdeki kargaşaları en aza indirmenin de bir diğer yolu olsa gerek.





***


Güne düşen şiirinizi tebrik ediyorum…Selamlar şiirin güne bakan gözlerine.