Kucak dolu Sevgi, Destan at Homer,
göm beni Aydınlıklara,
Adım Truva!

Koy Başıma Güneşi-Ayı,
beklesin Yıllar-Yılı,
kovsun Karanlıkları Rüzgar.
Ese Yel,
çöze Sicim gibi Yağmura Gebe Bulutları,
yağdıra üstüme-üstüme,
Adım İlyada!

Şenlene Çanakkale
ki;
Ölümü orada korudu Ölüm!
Toprak uğruna Can verdi Vatan,
Destan oldu Kahraman,
karşı Anafartalar,
bura Truva!

Dinle,
duy Denizin nefesini-Sesini,
doldur Tuzunu-Yosununu Ciğerine,
Harf-Harf Kelime,
Cümle-Cümle
Odysse!

Gerçekmiydi, varmıydı,
2 bin Yıl boyu yaşarmıydı İnsan?
Görürmüydü görmediklerimizi bu kör Göz, şaşar...
Destanı ise şöyle başlar;

() Anlat bana tanrıça, binbir düzenli yaman adamı,
kutsal Troya’yı yerle bir etmişti hani,
sonra sürünmüş durmuştu ordan oraya,
ne çok şeyler görmüş, ne çok insan tanımıştı,
ne çok acı çekmişti denizlerde yüreği,
kurtarayım derken kendi canını,
yoldaşlarına dönüş yolunu açayım derken...

() ODYSSEİA - 1.nci Bölüm Sayfa 25, Satır 1-5 - Azra ERHAT - A.KADİR -CAN YAYINLARI