Başıboş Biçimlerde

yitiriyordum yorum yorgunluğuyla söylencesini
camlardan içeri süzülen sıcak ışığın yardımıyla
bu yol son yordamımdı bitişine hazırladığım
zamanın en hızlı gömüsünde yarım akıllı sırıtışın
saatler alık alık beklerken uzaktaki ilk karaltıyı
unutmakla yarışıyorum fırdönen tutarsızlığını

zor hüzünlerle aradım kendimi mimarisi akrilik
tenime yakışan renkler seçiyordum hırslı soluğundan
en çok kırmızıyı sevdim her uçurumuna yakın düğümlerimin
acımak sevmekten güç
hıçkırığa dönüşüyor her seslenişim tanrıya
sessizliğim senin...ben mağlubiyetin...

eğri yalnızlığımın üzerini gidişinle örttüm
üstüm açık dümdüz susuyorum artık
başıboş biçimlerde mevsimleşiyorum rastgele ağaçlı
ılık yaz hatırlaması anıyla demirlediğim bu uykudan
uğultusuzca ayılıyorum gözyaşlarım terli
karanlığın içindeki orkestrayı gelişine hazırlıyorum
senden uzak azrailin...








Kağan İşçen