25
Yorum
11
Beğeni
0,0
Puan
2629
Okunma


Yüreğime tüneyen ayrılıklara bir ölüm daha sürüyorum.
Soğumuş cesetlerin nabzını tutuyorken, büründüm mütebessim suskunluklara
Hâlbuki bütün hüzünler denenmişti aklımın sığlıklarında…
Tanrım! Dişlerimin arasında çürüyorken gülüşlerim
Döl tutan ağıtlar sızıyor dil ucumdan…
Bir cami avlusuna soyunurken sararmış çınar yapraklarını
Teninin soğukluğunu içimin boşluklarına gömüyorum
Gözlerime nişangâh bir musalla serip
Derin çukurlara gözyaşı serpiyorum
Her dil anlar nasılsa…
Tarih sancılı dönüşlerle mustaripken
Ve kahkahası duyulurken fi güncelerin
Gölgemde istihare yatıyordum ayrılıklara…
Alın terimi döküyorum beyaz sayfalara
Yazıyorum yankıların sükûn halini
Biteviye bir yorgunluğa yaslanıyor direnişim
Can evime yağan kara düşlere buruşturup yüzümü
Dilimlenmiş bir zamana trajik mimikler yükleniyorum…
Vedasız takvimler arıyorum ha bire
Hicretsiz
Rumisiz günlere denk edilmiş gün batımları mesela
Bulutsuz gökyüzü sevinçleri misali
Birkaç satırda içimden konuşan beni
Yeniden dillendiren
Ah ne fayda…
Sayfalarca dağılıyorum
Islak ve aciz suskunluğuma paslı betimlemeler yazıyorum sonrasında
Yaşayarak
Hayıflanarak…
Mem ile zin fi olurken hikâyemde
U’nun kavşağında devrildim
Yalnız ve şaşkın
Ağlıyorum iki lahit arasında v/akitsizliğe
Beynimde inleyen isyan
Kalbimde taze bir yara izi
Kolumda akrebi sokmuş bir saati
Yelkovuyor olsa da
Ölü toprağına küllerini savuruyor anılar…
Düğüm düğüm çözülürken ölümle
Solgun resimlere bakınıyorum
“Hüma kuşu” uçar elbet diyorum
Eğilmiş bir dal gibi
Hareli bir hasret türküsü sayıklıyorum…
Gurbetler gezdiriyorum gönlümün sılasında
Dal dal yanıyorum güneşsiz
K/öksüz toprağa hüznümü ekiyorum…
Bismi….. başlangıçlarla
Ayetler kuşatıyor ruhumu
Sabret diyor kalbimin nârâsı
Nemrudî ateşlerde yanarken yüreğimin yarası…
-Çıkarın beni bu soğuk taşlar arasından, çocukluğumun ipiyle kuyulara ineyim
Duldasına saklanayım yeniden pembe hayallerimin-
Edebiyat defteri yönetimine teşekkürlerim içtenliğimle.Saygılar.