3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
870
Okunma
Gölgelerin inceldiği seherde
Bir vurgun gibi
Akdeniz sustu
Başladı büyük ölüm şarkısı
Bir toprak çocukluğun
Denizi çıkartırken görmüştüm
Gövdesine yapışmış seni
Günlük ağaçları yemyeşil susardı
Yukarıda nefret gibi yuvarlanmış ay
O büyük hüznüyle
Çamlığın karanlığı doğardı
Yeryüzünü değiştiren ilk mevsim
İlk insan gözleriyle yumuşamış gök teni
Öp
Ve
Yeniden doğur
Çünkü çalınırken gelmişti öyle ahhh kara geçmişte kaybolur
Şimdi.
5.0
100% (7)
Cevap Yaz