0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
764
Okunma
Gün yine döndü, aşk ile gün, yine döndü.
Günü hüzün ile, ateş ile geçirdim.
Bende tok zamân, ilk sabah, son akşam oldu.
Hayattan bir nefes, caydan bir yudum içtim..
Hayat esnedi, gün gerinerek esnedi.
Yorgun kaldırımlar, tâze yağmurla doldu.
Derdine dert biçti, bende ki sonbaharı,
Gök damlalardan, halatla yere tutundu..
Damlalar sığmadı yere, göklerde durdu.
Bir sabah rüzgarı gibi, oldum yerimden.
Sığmadı yer yüzüne, o her yan doluydu.
Bir aşk ile sordum, güzel baharı gülden..
Yüreğimle gelir mevsim, bu aşkla gider .
Yüreğim uçaçak şimdi, içimde keder.
Gün doğar, gün batar, mevsimle doğar günler.
Bu sonbahar sanırım ki; bir efsânedir...
Kasım 2001
Erkan Arslan
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine aittir.
