0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
990
Okunma
Serin, hafiften bir rüzgar, esiyordu.
Vakitse temaşa, kayboldu sanılan,
Gelen gül mevsimi, değilim diyordu !
Ve soldu güller, bir garip, endâm bulan...
Bir şehrin inadı vardı, esmer günde,
Bakışlarımda, gonca mıdır, gün mü dür ?
Güzelin yüzü, çiçek bahçelerinde,
Bu lâle midir, nergismi dir, gül müdür ?
Kör uzakta, seslerin garezi vardı !
Çiçeğin utancı, yaprağında varken.
Bülbül, dalında figân basar, ağlardı.
Dalından kopmuş bir gül, yere düşerken..
O gül yaprağı, şimdi kaldırımlarda,
Hâzânı geçmiş mevsim, tarûmâr eden !
Güller doğuyordu, güller açıyordu !
Bir gül, nefesinde diriliyor, neden ?
Açmak için beklerken, başka baharı...
Nisan 1998
Erkan Arslan
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve aittir.
