Son Ümidin Ümitsizliğine

güz ufukları gibi durma karşımda
inan
sokulgan alevlerim yakmaz ellerini

ümidim olmasa taşır mıyım
kızgın nehirlerimi gözlerime
sen
nehirlerimin birleştiği deniz
sen
boğazımda düğümlenen siyah gelincik
sen
yarına kaygısız evleri özleten güzellik
sin

bıldırcın sürüleri gibi gel
doldur bütün takvimlerimi
fırsat vermeyelim zamana
yalnızlıklarımız da sevişsin
yatağında tutkularımızın

bana sadece
ikimizin bildiği şarkılar söyle
sana acılarımla eşlik edeyim
ruhum boydanboya portakal çiçeği kokulu nefesinle sevişsin
beni o anki halimle değil
anılarımla ve geleceğimle al içine düşlerinin
beni
yarınımla ve dününmle
yarımımla ve tümümle
al
herşeyimle senin olmalıyım
uzağımla ve yakınımla
gülümle ve taflanımla

bana sadece
ikimizin bildiği bir şarkı söyle
içinde hiçbir ayrılık olmasın
sana son ümidimle eşlik edeyim
yanağımda gitmelerin küllensin
söylediğin şarkı olsun ömrümün özeti
sesinin ulaştığı yere kadar çizilsin
haritası mutluluğumun
herşeyimle senin olmalıyım
bir sensizliğimle değil
hatta
sen de sensiz kalmamalısın
ben senin yerine ona da katlanırım
son ümidin ümitsizliğine








Kağan İşçen