/sevinçler, elinde bir kartopu ömrü
acılar teninin ikinci kabuğu /



yanmıyor aklımın ışıkları
bir adım atsam, uçurum belki
yol yordam bilmiyor
yuvada kalan
yavru kırlangıç kalbi /m
dağılmıyor yolumdaki pus

yaşam, oyunun uzatma dakikalarındaki gibi
bilinmez, gri bir gölgede

yanlış bir pusulayla yol aldık
vurulduk, pusuya düştük biz
şimdi bir hiç içimiz
ve hayat sinyali
düpedüz kalp çizgisinde…

dönmek gayreti
karşı kıyı, bir cambaz ipi iskele
kendim/i/de bulamadığım
ne varsa orda
kim koydu bu azgın dalgalı suyu aramıza

yanamayan bir işaret fişeği aşk
geç demiyor, kal demiyor
olmuyor ne yapsak
bozulmuyor tuzaklar
üzerimize şavkını vurmayacak vuslat

/bir erin, en son “görülmüştür” mektubuyla
gelen tabutu/

kış günü kadar kısaydı
yeniden soluk alamadı yaşam sarmaşığı
buraya kadarmış bu aşkın ömrü…



Hâdiye Kaptan
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.