İyi değilim
Artık mevsimler çekmiyor nazımı
Ay bir anlam ifade etmiyor,dedem değil
Kaşı gözü varmış gibi gelmiyor biliyorum;canlı değil
O da bilmeli artık ben çocuk değilim.
Pembe renge olan tutkum da geçiverdi
Bu yüzden karanlık tüm günlerim
Yatağım ufak da olsa arkamı döndüğümde
Annemi gör(E)rdim...
O zaman böyle derdim.
Şimdi sığmıyoruz(!)
İyi değilim
Niye yaşadığımı sorgulamazdım o zamanlar
Şimdi öleceğimi bilmek endişelendiriyor beni
Her adımda düşüyor aklıma ’acaba şimdi mi?’
Bir şeyleri bilmesem daha iyi gibiydi
Şekerle çikolatayla kanardı üzüntülerim
Bebeğimin kafasını kendi ellerimle kopardığımda;
Tutardım en büyük yasımı...
Varken de yokkken de aynıydı,hep sessiz
Gömmüyordum onu,bir köşeye atıyordum yalnızca
Onun kafası koptuğunda yenisi alınırdı;
Benim kafam kopsa biliyorum manşet olurum!
Bilmemeliydi,her şeyi bilmemeliydi...
Bu yüzden iyi değilim!