Kalemimin ucuna düştü ismin
Seni seviyorum fasıllarına ölmüştük biz
Dudağımda dudağın uyurken mi;
Yarıya bölünmüştük biz?

İhtiyarladıysa mazi ölsün istiyorum artık...

Kalemimin ucuna düştü ismin
Satır aralarına sıkıştırıp öldürebilirim seni
Fakat kıyamam bilirsin

Yarınıma bir ’Sen’ çıka gelse
Bırakırım kalemin kağıtla sevdasını
Gece gündüze çıkamasa ya da güneş sönse
’Sen’ sayar da öyle yaşarım sabahı