3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1253
Okunma
uzandı
gecenin dudakları
aşkın kadife tenine
öptü arsızca
saklandı ay
kasvetli barınağına
yandı
kendi bağrında
ışıksız kaldı
gönlümün hüzzam çiçekleri
varlığın habersiz
yokluğumdan
emsalsiz sevgime eş arayan
kıymet bilmez yar
ağlıyor nur
köz köz özünde
kaynıyor
deli sevdam
sürüldü kısmetsizliğin
kavına düşlerim
küllendi
yangınlarında gülüşlerim
kaç bin kere
sağdım
karanlığın memelerinde
okkalı binlerce hüzün
çektim dünden
bugünün penceresine
matemin kalın tülünü
tığ tığ
işledim içime
başıma taç hatıraları
ördüm dantel dantel
öldüm ağında
"özleyen gelir" demişlerdi
yeniledim hüznün hücrelerini
hep aynı rüzgârla mı
incinirdi gül
sevdiğin dünü
sevebileceğin bugüne
hibe ettim
hayırsız sevgili
hoş(ça)kal..!
Sude Nur Haylazca
Cevap Yaz