Karar verip kurmuşsan yari yakmaya tuzak,
Leyla olup çöllerde bekle Mecnun’un gelsin.
San ki sana dokunmak yıldızlar kadar uzak,
Gel de bana Zühre ol gönlüm dağları delsin.

Ömrümdeki didarım vuslatım ve canımsın,
Konuş biraz gülümse çiledir susman senin.
Kavuştuğum mutluluk en kıymetli anımsın,
Veda gibi yapmadan tadından ver busenin.

Sitem kokan tavrına gücendim sanma asla
Kalbim altın kafesse uç git elim değmesin.
Aşka hürmet beklerim istemem gurur tasla,
Kahrolmasın onurum kibrine baş eğmesin.

Mağrur olup bedbahtlık yaşatma bedenime,
Zannetme ki güzellik hayat boyu hiç bitmez.
Bir gün vicdanın sızlar mahvolma nedenime,
Hüzün verir ak saçlar ülfetler böyle gitmez.

Diktiğimiz her fidan kokmazsa bahçemizde,
Sök açmayan gülleri sonra diken dolmasın.
Dönsün güzler bahara bitsin artık kış bizde,
İkimizde bu sevgi dört mevsimde solmasın.

Sanma duygum kıymetsiz yüreğine yabancı,
Haydi toplan gecikme demir alıp zamandan.
Olmuşuz kara sevda biz yolcu dünya hancı,
Yetişmeli kalkmadan bu son gemi limandan.

Kirpikteki şebnemler tebessümle düşsünler,
Ne elveda ne mendil hoşça kala gerek yok.
Özlemlerle yoğrulup muhabbetle pişsinler,
Ağlamam sana elbet yaş bahane neden çok.

Gitsen de buralardan hep bende kalacaksın,
Güneş gibi doğacak ondan çok yakacaksın.
Her gün bir meltem olup kapımı çalacaksın,
Camda yağmur misali gözümden akacaksın.