Hayattan Daha Güzel

susmaz zamanı bölen ne varsa
bir dudakların kımıldamaz
başka kimsem yok
hiçbir tutunacak şiirim
seni yad etmekten başka
hayattan daha güzel oluşunu
zaman bölük pörçük oldukça
acılarım büsbütün

sen doğduğum kenti özlemeksin
gözlerimi ilk açtığım evin güneşli balkonu
yağmurun bütün dünyaya
aynı anda yağdığını sandığım
en basit pencere oyunları zamanlarımda
gelecekten habersizliğimsin
soğuk kasaba akşamlarında
eski sobanın duvarda raks eden
sıcacık gölgesi
her şeyi bırakıp sığındığım gözlerin

serin odalarda oturup kitaplar okuyorum
anlamına yakın cümleler peşinde hüzünlerim
semt dolmuşlarında pencere kenarında
hesap ediyorum kaçıncı kez seni
yaz tatilli yalancıksız neşesiyle
beyaz badanalı evlerde düşlediğimi
kavurucu bir kumsalda
gözlerimin kamaşması gibi
gülüşünün ruhumdaki kelebek etkisi

sakin balkon seyirlerinde içi gölgeli
başka mekanların rahat eskiyişiyle
anlık uyku anlarımda yaklaştığım
kirpiklerinin her birine
ayrı ayrı isimler buluyorum
sen gözlerini yumarsın
ben derin uyku kıyılarında
yıldızlar yerine
bir bir sayarım kirpiklerinin adını
ayaz tutmasın diye sesimin direnci








Kağan İşçen