2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1501
Okunma
Binbir korku ile yaşıyorum
güneş doğan sabahlarımı;
seni düşünüyorum,
ne yapıyor, nasıl yaşıyor
hangi şehirde diye
sonra birden içim ürperiyor
ya habersizce sonsuzluğa giderse diye.
Binbir korku ile yaşıyorum
güneş doğan sabahlarımı;
kendimi teselli etmeye çalışıyorum
başka bir kentte mutlu yaşıyordur diye.
Sonra sana yaptıklarımı düşünüyorum;
beni bırakıp gittiğin o günü,
’’ keşkelerim ve pişmanlıklarım’’
boğazıma düğümleniyor,
diyorum ki kendi kendime,
biz mutlu olabilirdik bu şehirde,
neye yenildik, neydi bizi ayıran.
Sırça köşkler istemedim senden,
sırça köşküm yüreğimdi,
vefasızlığına dayanamadı dağıldı birden
içim ürperiyor
ya habersizce sonsuzluğa gidersen.
Binbir korku ile yaşıyorum
güneş doğmayan bir sabaha
uyanırım diye ben.
5.0
100% (2)
Cevap Yaz