1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1575
Okunma
Daha dün gibi hatırımda;
sanki rüzgar esmişte dağılmış
sarı yapraklar.
Esen ne rüzgardı, dağılanlar
ne de yapraklar.
Bizdik dağılan bir hiç uğruna;
ne gözyaşımıza baktılar,
ne de sevda ile çarpan yüreğimize.
Bir kanun gibiydi töre
sormadılar bize bile.
Sen kaydın gittin ellerimden,
tutamadım ellerini
kayan yıldızlar gibi
yok oldun birden.
Gözlerimi karanlık bir uçurumda
açtım ben;
ne sen vardın, ne de yüreğinin atışı.
Şimdi nerelerdesin hiç bilemiyorum;
sanki bunlar bir rüya idi
ama ben uyanamıyorum.
Biliyorum bir gün bu kötü
savrulmalar bitecek.
Bizden sonra hiçbir yaprak savrulmayacak;
en güzel sevdalar
töresizce yaşayacak.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz