2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1291
Okunma
nereye baksam sensizlik ağlıyor ardın sıra,
söz geçiremediğim kırmızı sönüverirken balkonumda.
utanıverip sermiyorum hasretliğini her akşam iplere.
yağmur olup dökülüverirken çok uzaklardan gözlerime,
güller dikmiyorum artık ümit toprağımın hecelerine.
hep biraz sonra deyip,
bekliyorum dört mevsim.
düşlerimi satıyorum hecelerin aynasızlarına.
geceleri düşüverirken ay ışığı pencereme,
kanatıyorum dizlerimi haberin olmadan sevginle.
büyürken gözbebeklerimde aşka ait ceninler,
elimde saçlarını bırakan bir inilti duyuyorum.
ağlamalar güç bela yer veriyor sensizlik sirenlerine.
kazalar yapıyorum sensiz,
usanmadan vuslatsız yarınımda.
ıskalanmış hayallerimin perde arkası gülüşlerinde,
trenlerin imtiyazsız vagonlarını bir bir sayıyorum,
sen bir gün gelip de birinden inebilirsin diye.
beyaz sesinle eskitiyorum yarınlarımı,
eskitilmiş günlerimi kanatarak üşümüşlüğümde.
bir şiir sayfası daha çeviriyorum toprak kokusunda,
her şey seni hatırlatırken tın tın inlek yüreğimde,
olmadık bir hayali çalıyorum yeşil gözlerinden.
gözlerini seviyorum sürmeli,
görmese bile sevdim seveli.
seni anlatırken serçeler, sana uçuverirken turnalar,
ufkuna hışırtsı yetimliğin olan dalgalar dinletiyorum,
mavi bir dost bulman dileğiyle tutsak tuhaflığımdan.
güzel günlerin yarım kalmış sevinçlerini topluyorum,
bahçesinde gülüşlerini bıraktığın sevgi şehirlerimden.
şarkılarda, türkülerde arıyorum her defasında seni.
ince bir dal kırılıyor sesimin en titrek yanında,
ellerimi açıyorum, yüreğim güvercinlerini salıyor yüreğine,
limon kokusunda ucuz bir gömlek oluveriyor bedenim,
kalabalık hasretliğini çekiverip şiirlerin mısralarına,
sadece seni düşünüyorum, eksik avuntuların çınar ululuğunda.
5.0
100% (8)
Cevap Yaz