Ey Aşk!
Sustuğun bir kitap da ben olayım.
Hasret girdabına sal da beni,
Saldığın koylarda yana yakıla seni bulayım.


Sensiz hiçliktir varımda hilkate bürhanlar,
Tecelline gel de ortak olup, sana dolayım.


Bir biçaredir gönlümde sana hasret odalar,
İçimi eritir, içim seni arayıp, seni sorar,
Fırat akar, Dicle çağlar bulmak için Anayı,
Küheylanlar koşar dağların vuslat türkülerinde
Yüreğim tek sana muhtaçken gözlerim ağlar,
Vurduğun yerdeki yaraya, yar düşerde, susarım.
Ölüm bir başka, huzur bir başka beni sarar,
Sensiz bu can gözleriyle neye susup, ağlar?
Gel, nefesin nefesime ver, ben sen olayım.


İmdi hazır iken gel de sar beni çuhan ile,
Sustur divane nefsimi, yak beni âleminde,
Cehennem olsa diyarım, al beni yine de.
Uyduğum en baliğ Hak senin adın olsun,
Niyazım kapında, sana sual olunmasın,
Hiçlik babında yaram varlığınla sıhhat bulsun.


Kelamın bala damlayan tadına sana kanayım.
Sen ki hülyasında bürünensin Cennet hurisine,
Baktığım anda erit beni deminin cilvesinde.
Mubahhar çehren ile şavkını sun geceme,
Vakit duaya iltica eylensin şak şak,
Kırılan her parçasında ben nuruna donayım.



Nail olurum kemalinde Rızanın pinhan hilkatine,
Hu der inler ağaçlar, rüzgârlar eser efil efil
Tenkidi olmaz hiçbir canlının yaradılış adına,
Gülüverir tenimde kirli günahlar mabedim,
Layezal teşbihine duadır sessiz inleyişlerim,
Bir başkadır seninle, bir başka olur niyazım,
Ah der yanarımda, ben tek seni ararım.


Ey Aşk!
Varlığın yokluğa bürhan olduğu zamandır dünya,
Âlemler hiçe daldı, hiçlikte boğuldu hürmet cana,
Yokluğunla pek bir divane oldu şu bî-vefa,
Hakkın diliyle, varlığın eliyle gel haydi bu yana.

Bak! Tarumar olan tek varlığım olmadı kamu âlemde,
Sustur bimar varlığıma ilişen günahı haddesiyle
Gülşene, gül layıktır şeymasında zillet-i anda
Gel de hirfetinden kemal sun, içeyim kana kana
Bir rüya olsun, bir hülya dolsun çeşmin senin adına.



Ey Aşkın içinde aşklar kanatan bahtı makber olan dilşen-i rüya,
Dil-hun oldum da, çeşn-i vuslatına çağırmaz mısın hâlâ?