Eğilip sulara adını fısıldıyorum,
Ömrümün en güzel yalnızlığına doğuyorsun..


Derin bir düş olmalı bu
Sesin avuçlarımda meydan okudukça,
Ahh..! Eski alaturka kederlerim nasıl da yıkanıyor bir çırpıda..

İçimde salıncaklar kuruyorsun akşam akşam
Dalgalanıyor başım senden,
dokunamıyorum yokluğuna..


Biliyor musun sevdiğim..?
Bir gün Tsira’yla dertleşirken
Hayata dair ne varsa umutsuzluk yazmıştım ince ince
Sahi, o gün Tsira ne çok yutkunmuştu
Sonrasında tüm kemanlar susmuştu.

Demem o ki ;
Ömrümün en özgür damlasında birikiyorsun.


Her sabah
Beş tarafı denizle çevrili bir ülke içiyorum gözlerinden.
Bahçemde yarışa durmuş menekşeler,
Yastığımda çocuk işçilerin kokusu..


Ve her gece davullar çalınıyor göğsümde
Notalarıma aşk konuyor gülüşünle..
Ellerin ateşli hastalıklarımın nöbetçisi,
Buselerin omuzlarımın en sadık neferi..


Şimdi anlıyor musun..?
Rıhtımın neden sensiz çekilmediğini
Ve yağmur neden bu kadar bereketli..