6
Yorum
0
Beğeni
4,9
Puan
1652
Okunma
Başımı omzuna yaslayacak biri buldum ayna karşısında...Ama o da çok alıngan bu aralar...
Ne yaptığını kendin dahi bilmeden
açtın olunmaz yaralarımın sayfalarını teker teker
ayıraç olarak hasretin kaldı sinemde
haber beklediğim yazıklar çaresiz kaldı izinden
ne yana dönsem
hep senin parmak izlerin
gözümden duvarları yıkacak şarkılar akarken
sedamın hayratında sen sesim olurken
özgül bir düşkünlük bıraktın okşayışlarında
saçımı her defasında
yitirmek istediğin son şey oldun
son şey
örneğin bir kalem
ya da bir kağıt
biraz da toplu iğne
batırmak için hasretine sözlerini yine
iyi bir şeyler umdum
hep iyi olacak
hep iyi kalacak
ama okçulardan dönüş oldu ıslak mısralarım
şifam olacak okumak olacaktı beni
okuyup sonra istersen kütüphanene
ve ya bir başkasına
bana dahi sormadan beni verebilirdin
üstüne ad soyad tarih de yazmadan
beni bir kez okuman yeterliydi
imareti kalmamış adına sevgilerim için
ne de olsa hatırası vardı sana uykusuzluğumun
ne de olsa sızısı kalacaktı bir gün olacak ayrılığımızın
ne de olsa günahı parlayacaktı aşkımızın semada
ne de olsa Temmuzları kınanacaktı cancağızım uykularında
üstüm tozlanıp
gözler ardınca bulanıp
bir astigmat rüyasında çekip giderken
okunmamış bir kitap olarak
sensiz yarınlarda
..
5.0
93% (13)
4.0
7% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
