Hiçbir zaman sonuna vakıf olamadığım
bir düştür bu kovaladığım



yer gök gri kızıl bu coğrafyanın
ilk yeşiliydi gözlerin
her şeye meydan okurcasına
alışılmamış renkleriyle papatyaların
sıra dışı imgeler bırakan toprağa
hatırlandın mı? Sitare nasıl kutsardın baharı
eritip demirden dağları

umutlar bağlanan ışıklarına yıldızların
ilk başkaldırısıydı gözlerin
tüm yıldızları toplarcasına
dergahı oldu hayal tarayan her bakışın
geceyi bırakan karanlığına
hatırladın mı? Sitare Işığın yerine hayatını
vermek için yatanları

sisli mazileri yad eden o şarkının
ilk muhatabı oldu gözlerin
sevda yorgunluğunu tararcasına
sildi buğularını gözlerden geçmiş ayrılıkların
düşünce notalarından şakaklara
hatırladın mı? Sitare on beşinde yola düşenlerin
koşar adım bıraktıklarını

Mecüsi ateşlerini söndüren her bir inancın
alev aldığı adı ateşten ülkenin
ilk çığlığıydı Sitare
…
kadın bilgesi Nart destanlarının
söylendikçe aktarılan kuşaklara
bilir misin Sitare
neden aşk anlatılmaz kutsal kitaplarda

saçının her telinde kurulan dar ağaçlarının
zamanla dans eden salınımında can veren yiğitlerin
nefesi yoğuran biatleriydin çünkü sen Sitare
Kelime-i Şahadeti gibi hayatın

Çevirdik; Değerlerini kaybetmiş bakışlarımızla
yolumuza çıkan hilalleri yıkıntılara


şimdi erken yitirilmiş olan sen;
Sitare;
tarifsiz bir özlemsin göz bebeklerimde…

kadim medeniyetin yazısız feryadı
ilk emrin son anlatıcısı
kapatıp
kilitledim
mühürledim
sakladım manamızı...
uzak gelecekten
Ahit Sandukasının saklandığı yerden geliyorum
ıslığımda sevda tanımlarından şarkılar saçıyorum
kıyametten hemen önce vuslatta seni bekliyorum

hatırladın mı şimdi Sitare
kendinden vazgeçen çaresizi

seni unutturulan bizi…