Her gülüşünde yanaklarında açan goncadır; Kırmızı.
Yanında her rengi solduran,
senin gibi….

Gözlerin
tebessümünde
güneşi yakan
düştüğü her yeri yaftalayan
bir kırmızı fırtına,
ben ise sıratta...
Dünya sırtımda....
-nasıl bir baskısın-
düştüm düşeceğim gözlerinden
ne sağır sığınaksın
adını bile bilmediğim
ne ağır imtihansın.

Yasak elma gibi
günaha çağrı yapan
dudaklarında mühür olsun; Kırmızı
Söyleme bilmesinler
zamansız fısıltılarımızı…
senin bana nasıl düştüğünü
ve nasıl yandığımızı...
-Yazgımızı,

Delirten alıp götüren bir şarap,
dudakların şarapta; Kırmızı,
Bu ne çalım bu ne eda...
Akıl firarda,
gönül ise avare...
Olduğun yerin tadısın
düz bir çizgiydim...
Sen merkezli dönen ....
Ne ağır saplantısın...

Esarete davet gözlerinden gözlerime
sorgu hep gönlüme
bir görmeye...
Gözlerime cezasın…
Denizin can çekiştiği gün batımı gibi
Saçlarında; Kırmızı...
Kızıl saçlarında
ne ağır zindansın…

Yitmişliğin rengidir bu gece
ellerinde; Kırmızı...
Her şeyi
bildiğim her şeyi bırakıp
sana kaçtım,
terk ettim hanemi.
Sana kesildim...
Dönemem artık geri…

Aslımı yitirdim sana koşan sokaklarda...
Tanınmıyorum artık çaldığım hiç bir kapıda ...
Gözlerinin gezindiği yerlerde izlerini arıyorum...
Acemi, ürkek yalnız bir yaban gibi
kayboldum... Yolumu bulamıyorum.

- Başka kapımda kalmadı...
Çalacak gece yarıları...-

Bu gece
teninde;
yalancı cennetler sunan,
peşimi bırakmayan amansız bir katildir
kırmızı...
Ne bitmeyecek bir intikamsın...
Her kıvrımında,
bıçaklayan,
kurşunlayan,
zehirleyen,
bir müptelalıksın
sehpada
ilmeğe dolanmış,
ne ağır yalnızlıksın.

Her tebessümünde yanaklarında açan goncadır; kırmızı.
Her rengi yanında solduran,
Senin gibi…