Her yağmur yağdığında kara kışta Ankara’da
Havanın ağır dumanı isi yağmura bulanır ağardı
Nedense o zamanlarda da çok severdim yağmurları
Her yağmurda beraberce ıslandığım umutlarım vardı


Tıkanırken trafik et balık kavşağında
Günün bir saati giderdi haybeden
14 kişilik minibüste 30 kişi istim
Düşerdi göz kapaklarım hülyalara dalardı
Nedense o zamanda da çok severdim yolculukları
Her yolculukta omzuna yaslandığım rüyalarım vardı


Yirmisindeydim Ankara’da
Üç arkadaş üç göz ev tutmuştuk şehrin kenarında
Bomboş odamda
Bir yatak bir masa
Birkaç dağ resmi duvarlarda
Her sabah uyur uykumdan uyandığımda
Ruhum o dağlara dağlara akardı
Nedense o zamanlarda da çok severdim dağları
Her ufukta sakladığım sevdalarım vardı


Bir umutla kaç sabah yürüdüğüm
Eski meclis yolunda,
Adımlarım hiç uzamaz/uslanmaz bir çocuk olurdu
Dudaklarında nikotin kiri
Dumanında isyankar bir ıslık
Başka hayatlara pencereler açardı
O zamanlarda da çok severdim sabaha takılan şarkıları
Her şarkıda hatırladığım hayatlarım vardı


Yirmisindeydim Ankara’da
1993 kışında
Yağmur yağarken neden herkes kaçardı
Sapmadım yolumdan hiç küstürmedim damlaları
Her damlaya karışan gözyaşlarım vardı