Birbirimize Rağmen Kaybolmak

yakışıksızca aldandım susuşlarına
sözcüklerini bassam yaralarıma
öğrenirdim pişmanlığını aşkın
ama sadece gözlerimde oynaşırken
gülüşünün yakamozları...

kaybolmak kendini unutmaktı
unutmaktı unutmamayı
kaybolmak
birbirimize rağmen
tren yollarını gözlemekti...


git öylece durma yerinde
yalancı şahitliği sevmez aşkı reddetmek
ne de olsa gelmeyi öğrenme yeteneğin yoktu
gücünün yettiğince gitmelerine inat
üstelik bu derece
bu denli türlü biçimde...

salkım saçaklaşırdım
derli toplu güzelliğine
ben dağıldıkça isterim
güzelliğinde dağılsın evrenime
anlatmakla bitmez
uzun boylu sesinin arkamdan seslenişi...

sana bakarken sel olur gözlerim sığmaz yatağına
akan su bir daha gelmezmiş yavrum
ve akan suda bir kez yıkanılırmış
her anıyla farklı kapanıyorum ayaklarına göz kırpışının
bir kabus gibi devriliyorum dizlerinin dibine...

Kağan İşçen