//Kirpiğin gölgesinde alları morları çiçeklerin
Sürükleniyor güzey yamaçlarına
Yapraklar yedi renkli...
Filizlenmez dal kopuğu
Nafile yaşları gözlerin
Şüheda yatan gelinciğe baksana
Bu kadar yazılmaz hüzün billahi...//



Gökyüzüne bir mürekkep damlasın
Divit kalemden
Tan uykuya dalmadan
Şarkı söylesin serçeler
İki kanat şakısın
Baharı anımsatsın hüzzam nihavent



Bir söz düşsün gecenin yatağına
Buğulu kitabelerden



Nuruyla ay kirpiklerden sızarken
Kasveti dinmeli ateş böceklerinin
Pervane tümcelerden





Bir ışık demetinde tenimiz ışıldarken
Aldanmamalı rehavetin içsel kemirisine
Düşmeli sahte revnak süveyda sularına
Gayya çukurlarında pullanmadan yakamozlar
Ve el sürmeden ihanet yüze



Yıldızları göğe asmalı
Sihirli etekleri değmeli deniz tenine
Dinginliğinde gözlerin
Hare hare ışımalı kıyılar



Bir gece yarısı hasretlikleri çekmeli
Mısra aralarından



Bulutların ardına gizlenirken gökkuşağı
Güneşin ışıklı busesini özümleyen nakaratla
Bir mavi
Bir sıcak yazmalı şair
İnceden ince sevda sözcüklerinden


Alaimisema doğmalı çise çise renklerle
Dilek tutmalı
Dudak dirsek öperken
Umutlanmalı...