/Hafıza kaybıdır sana duyduğum saplantı/


İlk dokunuştu Eylül
O an gözlerimi kapattım
Ve dokundu içime yalnızlığın güz sancısı.

Gri bulutlar yığılmıştı göz kapaklarıma
Nedenini bilirim elbet
Güneş şakaklarıma değene dek aktı gözyaşlarım.
Usuma sancısı düşen bir hayaldi bu
Ne vakit değse kirpiklerim bir birine
Denizin tuzu dudaklarıma çökerdi, kuraklaşırdım.

...

Tüm bildiklerimi unuttum şimdi
Tek bildiğim
Aslında bütün adamlar âmâydı
Kadınlarsa lâl.
Avuçlarım kırağı çalarken
Dilim yaşlı bir yosmanın
Son çığlıklarını bırakıp gidiyordu düşümden.
Sonra bir bulut kaplıyordu içimi
Bu ellerime sinen nikotin tutkunluğu
Aslında bende ki sadece dudak tiryakiliğiydi
Sevdiğim kaç adam varsa hepsini astım darağacında.

Gelen her baharı karşıladım
Yemin ettim ki ilk dokunuştu Eylül
Yeni yetme sevdaların habercisi gibi duruydu.

...

Ayak izlerine düşerdi başım
Bir adım sana
Diğeri yalnızlığa sürüklenen.
Ara sıra uğrardı rüzgâr pencereye
Perdeler kıvranırdı
Sanki bakire bir kız edasında.

Sonra ben derdim ki gülümseyerek
Hoş geldin, neredeydin?

-Aslında ben hep sendeydim
Hatırlasana!
Ilık bir Eylüldü geldiğimde
Gitmeyi hiç düşünmediğim.