Bin bir gece masalı gibi bir rüya
Peri kızlarının saçtığı yıldızların altında
Şahane bakışları vardı yine gecenin; mavi ve derin
Gülüşleri vardı, sadece sen gibi gülen
Ellerin vardı, avuçlarımda hayallerimi
Çok uzak iklimlere kanatlandıran
İsmin vardı dudaklarımın ucunda alevden bir damga
Ve sen bir yangının sesiydin işittin mi Süreyya…?



Şuurumun lambaları sönüktü
Bir sevda musikisi yankılanıyordu kulaklarımda
Senin sesin…
Bir ayin vaktinin dingin büyüsü içinde
Beklediğim Melikem,
Süzülüyordun semalarımda Süreyya’m

……


Uyandım işte bak, rüyalarımı böldü yine hayat
İçimde boş geçen yılların nedameti,
Gözlerimde;
Seni tanımazdan evvelki üç yüz yıllık uykunun rehaveti
Yaşama hayretle bakan gözbebeklerim
Kalbimi hiç sorma her bir yanı yara, çok derin
Hayatım bir delinin anlattığı hikâye
Dimağımda her şeye bir boş vermişlik
Uzaklardan zılgıtlar duyuyorum heyecanına kapılmadığım
Bir insan deryasının ortasında yok oluyor sesim
Sensiz yaşamıyorum,
Anlatamıyorum, yazamıyorum Süreyya




Ah Süreyya’m
Yaşamak senin fırtınana kapılmak,
Anlatmak fırtınana lisan olmak,
Yazmak seni bir heceye değil, ömre sığdırmak



Ah Süreyya seninle olmak
Belki özgürce evrende gezen rüzgâr
Belki de bir sağanak yağmur olmak,
Işık olmak, kuşanmak evrenin ahengini
Bir bahar fecrinin huzuru ile
Nisan yağmurlarında ıslanmak…



Uyanmak rüyalardan; kâbus, bir kara düş
Yokluyorum;
Kanatlarım yok!
İçimde fitili çoktan tutuşmuş alev alev bir ses
“ Maviliklere uç! ”
Uçamıyorum.
Köklerimden bağlanmışım bu coğrafyaya,
Ben toprağım, sen arşta gezen bir yıldız.
Vicdanım, mazim, şefkatim birer pranga.
Sen yedi kandilin aydınlığında seyrederken maviliklerde
Ağırlaşmış, zaman ıslağı kanatlarım
Uçamıyorum…



Süreyya’m sen mavi gözlü gök kubbenin nazenin süsü.
Sen has bahçem,
Sana baktıkça gönlüm kamaşıyor.
Sen tutunduğum dal,
Dinlendiğim vaha,
Sen yıllar evvelinden kaybettiğim ışığım,
Gezme gayrı ırağımda;
Gel sokul hasretinle yanan bağrıma.



Gözlerini kapa, başını göğsüme yasla
Yıllar yorgunusun, dinlen
Gel artık benimle mavi bir dünyada
Sonsuzluğa uyanmaya…



Perihan TUNÇOK KILIÇ
ESMİZE 25 Nisan 2011 İZMİR