Omurgasız bir acı uluyor bedenimde
Sağ elin yazdığını,karalıyor sol elim
Ümitlerim burnundan soluyor bedenimde
Biricik muradımı yaralıyor sol elim
Çaresizlik arkına dökerken göz yaşımı
Metanet perdesini aralıyor sol elim


Gölgesiyle avunan lehçesi sarhoş gülüm
Uzağımda bülbülüm, binlerce deniz mili
Yarısı yutkunulmuş bir cümlede virgülüm
Ararım durmaksızın beni düşüren dili


Ruhumun erozyonu sürüklerken aktimi
Birikmiş tövbelerim dağı geçti biliniz
Hızlı yaşadım diye, genç ölmenin vakti mi?
Bende inanmaların çağı geçti biliniz
Unuttuğunuz her şey bende zaman aşımı
Bu kötürüm örümcek ağı geçti biliniz


Biliniz ölmek demek; zırhı delmek demektir
Ayak izi tutmayan toprakla avunurken
Bilin hayat ölümü irdelemek demektir
Sabır mahkemesinde sükûtu savunurken


Esaretim kanımla beslenen mikrop oldu
Bin parçaya bölünmüş hücreye sorun beni
An içinde yelkovan arayan akrep oldu
Durdurup saatleri vuslata kurun beni
Babam yüzlü heceler kucaklarken na’şımı
Annem kokan şiirin eliyle vurun beni


Vurun ki; hikâyemin başı göklere ersin
Herkes tanısın beni bahtına gülen diye
Vurun ki; yalnızlığım kederinden gebersin
Ve tarih beni yazsın doğmadan ölen diye......