ilk okuduğumda daha uzun ve
daha derdini anlatandı şiir...


kuru bir yorum olmaz bu şiire


zordur
ayrılığın şiirini önceden yazmak
ayrışmış bir coğrafya gibidir ayrılık
söylesene şahım
kalem tutmayı becerebilir mi çocuksu eller


söylesene şahım
haddimiz mi fazladan da fazla sevilmek
bir ebegümeci oymağında kaldıysa bakışlarımız
suç bizim mi



elimde bir peşkir
kutnusu kumaşı
bilirsin ki ölmektir pes etmek
suiistimal etme suskunluğun derecesini
mahremimde mihrabımı sorma bana
göçmen kuşların yolu çizilidir bakışlarımda



devam et
ardımdan türkü söyleyip
içimi ılgıt ılgıt dağlamaya
unut kıraat vaktini
kapatıp elindeki kitabı
uçuk hayallerini oku suyun yüzüne
bilirsin ki su arılık ve duruluktur



bir martı kanadı
yeşille halayık safran sarısı
yamacımda dumanını boğmuş bir ateş
söylesene kısmetsizim
senin gözlerini unutup da
nasıl bakayım ölü bir kelebeğin gözlerine.....



bir dokun bin ah işit
kısmetsizim demiştim ya sana
tedariksiz bir mevsimdeyim
saçlarını yolup koyma avcuma ne olur....



gündüzde okumuştum bu şiir hem de tamamını
aklımda kaldığınca eşlik etmek istedim şair
kusur etmişsem affola...,tesadüfte olsa tanıdım kaleminizi
ara ara okumak isterim tüm şiirlerinizi