Beynim infazını emir buyurdu
Düşlerim kendini astı bu gece
Güller yokluğunu kente duyurdu
Aklımı meczuplar bastı bu gece...

Ölümsüz değilsin elbet var sonun
Buraya kadarmış, geldi yar sonun
Seni sorup duran yaşlı garsonun
Sabrıma vardı bir kastı bu gece

Pişmanlık koynumda ağlayan puttu
Pencereden attım bekçiler tuttu
Ayşe teyze küçük dilini yuttu
Bir yaşına daha bastı bu gece

Kapımda yaralı üç köpek havlar
Gözyaşım ısrarla gölgeni avlar
Sağımda alevler solumda lavlar
Cehenneme sardım postu bu gece

Boğdum hayalini gömdüm terasa
Sülalen bulamaz yüz yıl arasa
Resmini gösterip çeken yarasa
Yalnızlığımın tek dostu bu gece

Dilimde beddua yanağımda nem
Kevgire benzedi nerdeyse sinem
Her gece nasihat veren süt ninem
Anlamadım neden sustu bu gece

Boğazım kördüğüm lokmalarım sert
Garip halim olsun içerine dert
Yemedi içmedi papağanın Mert
Adını bin defa kustu bu gece

Üç halka bir kapı, kelepçe ve kum
El uzatmam olsan cevizli lokum
Sen yalnız devam et, ben artık yokum
Sevdiğin, bahtına küstü bu gece..