Madem kader yine ördü ağları
Git bakma ardına, darılır diye
Durma üzerime devir dağları
Düşünme incinir kırılır diye

Ben artık karalar bürünmem asla
Umudun ardında sürünmem asla
Yürüdüğün yola yerinmem asla
İnanmam vuslata varılır diye

Yerle gök arası çektiğim çile
Dilemem en zalim düşmana bile
Ne isyan et artık, ne özür dile
Bekleme o zincir kırılır diye

At bütün herşeyi hafızandan at
Duy nasıl ağlıyor koca kâinat
Cihanın önünde eğildiği zat
Nasıl böyle yere serilir diye

Deldin yüreğimi alkana döndü
Yumuşar sandıkça kalkana döndü
İçimdeki deniz volkana döndü
Umma sakinleşir durulur diye

Yanamam kendimi yakıp yeniden
Dolamam testine akıp yeniden
Kaldırdım resmini bakıp yeniden
Gönlüm gözlerine vurulur diye

Bilsem ki ayrılık peşimde radar
Sabredip beklerim gösterip adar
Ben yalnız seninim sonsuza kadar
Korkma başkasına sarılır diye

Yarım vardı, yarım kalmadan evvel
Öldüm; ölüm beni almadan evvel
İsrafil Sur’unu çalmadan evvel
Kim demiş ölüler dirilir diye

Filiz Yüksel