50
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
4134
Okunma

Kapadım gözlerimi aydınlıklara inat
Özüne demir atmış karanlıkta ben varım
Kaçamazsın emrine verilse de kainat
Gücünün yetmediği derinlikte ben varım
Alevlere hapsolmuş serinlikte ben varım
Bir düş/üm ham ruhuna ecel teri döktüren
Hafızana yer etmiş rengi ak kirdeyim ben
Sonsuz direnişiyle azmine kök söktüren
Şivesi akla zarar kaçak zikirdeyim ben
Kör bıçağa aşina öksüz fikirdeyim ben
Her eşikte göz yaşım arayıp da bul beni
Çevresi kan kıyamet çemberin içindeyim
Bu gün tanır öbür gün unutur her kul beni
Cevabı katle gebe neden’de niçin’deyim
Seferi bir uzletin konaksız göçündeyim
İrkilir iki cihan gözüne değerse göz
Eklidir dudağına sebep ve sonuç ağım
Kifayet hırkasını dilimde unuttu söz
Katkısız hayalinle sarıldı solum sağım
Öznesi ismin olan her cümleye tutsağım
01/ 27 /2010 KOCAELİ
Şiirimi seçkiye layık bulan değerli kurul üyelerine ve sayfamı ziyaret eden şiir yürekli dostlara sonsuz teşekkürler.......
5.0
100% (27)