Sevdamı en narin taşı yapmışken tespihinin sen,
Sabır diye çektim her nefesimi ben!
Dehşetli zamanlarımın en vurgun gölgesiyken sen,
Ölmem ey can! Beyhude dertlerin eşiğinde ben…
Günlerin ağarışlarına şahit olurken,
Kuzunun bir kurt dişinde asılı kalışını görmez umurum!
Yarınlar asılıyken akrebin yelkovana meftun bakışında…
El tersiyle iteleyerek hasreti
Bir kuşluk vaktinde yahut zifir bir gecede
Gel!

Hücrelerimde, iliklerimde sen varsın…
Ve tamda şuracıkta bir yangın…
Ey gurbeti mesken bilen
Memleket gözlüm!
Hasret düşerken heybeme tek tek
Suçu aramam ibliste…
Yazgının, her noktasında biter
Her virgülünde yeniden dirilirim yüreğinde…
Bir anlık nefesle
Tüm titrek masumiyetleri katarak cebine
Gel!

Sessizliğimin en asil yanıdır gözlerin…
Üstelik en hazin anıdır gecemde özlemlerin…
Ay tamda bir bütün olmuş
Yüzüme vurmaya niyetleniyor hasretliğimi…
Ve ben ağıtlarımla yakalıyorum onun asi ellerini!
Yıkık şehrin parsellenmiş kaldırımlarında
Büyütürken gözleri kan bürümüş gülleri
Hicranı bir kaşık suda boğarak
Ve kız kulesini yanına alarak
Gel!


İbadet gibi bilip gözlerimi
Gözünün karasına iliştirdim
Ellerim zembereği boşalmış rüzgârda üşürken
Ve umutlar her an çapraz sorguda titrerken sevgili
Gel!

Gelene
Gel(e)meyene kadar!

Yine, yine de diyerek başlayan cümleler hep sana…

Gel sevgili!
Uykum gibi…