Basa basa tüm canlarıma
Ayak izlerini anı diye bırakanlar oldu yüreğime.
Üç günlük acunun sonundayım..
Düne baktığımda
Ellerinin gözlerimde ki nemi sildiğini görüyorum
Gözlerinde ki acıyı birkaç umuda gömerek üstelik…
Biliyorum kısık seslerle ayıplarımı örtüşlerin
Geri gelmeyecek anne!


Ansızın bir kalabalık ortasında dirilirken bakışlarım
Yüreğimde senli sensizliğin hasreti ile
Kana buluyorum kan kırmızısı gülleri
Gecenin düşler yankısından sebep
Öldüren bir yarısında…


Eskidenmiş çınarların ayakta ölmeleri
Tüm kurallar bozuldu!
Izdıraplı dünlerin gebeliğinden
Kör topal yarınlar doğdu anne!
Ki zaten ben çoktan infaz etmiştim atiyi
Sokak başında henüz burnumu el tersi ile sildiğim günlerde…


Ne yanaklarda al,
Ne gözlerde masumiyet ararım artık…
Güllerin istanında kaybolmuş
Bir diken olmuşken umut…


Keskin buğuları yağdırdım bir kere ömrüme
Üç telli sazın hiçbir perdesinden çıkmaz
Yüreğimde ki öfkenin türküsü!
Ve dile gelmez hiçbir tını ile
Sevdiğimin sol yanımda bıraktığı sızı…


Dudaklarımda infaz ettim tüm kelamlarımı,
Keyfiyet bağrında saklı tutulmuş mutlulukları gördükten sonra
Artık dalı kıran hiçbir rüzgâra demem zalim!


Heyhat!
Ruhumuzun dili çözülürken kendimize dair
Lafı lakırdıyı bir kenara itip

Biter mi bu arayış
Anamın mis kokulu imanına koyduğumda başımı?