Benim kalbim
burkulmuşluğun verdiği acısıyla nede hazinsin
sana zulmedeni asla unutamıyorsun
her gece pencerenden karanlığa bakarak
kelebeklerin kopartılmış kanatları gibi iki büklüm
kıvranıyorsun




Benim kalbim
en zayıf can alıcı yerinden yaralanmışsın
paslı bir kılıcın zehri saplanmış ciğerlerine
yüreğinde vahşi iniltileri dehşetle hissederken
kırılma incinme istilasına kapılmış isyankarsın, yinede
affediyorsun




Benim kalbim
gizlediğin yüzün hüzün bulutlu yağmurlar altında
örselenmiş ruhunla tepetaklak olmuşsun
her bir zerren şefkat duygusuyla doluyken
şimdi iyileşmek için yılmaksızın kendinle
savaşıyorsun




Benim kalbim
kapana kısılmış kırgınlıkla ateş saçan duyguların
ağlamaktan dudaklarının uyuştuğunu hissediyorsun
sevgiden başka hiçbir şey istemedin bugüne kadar
şimdi! Etrafındakileri kandırarak gülmeye çalışan palyaçoyu
oynuyorsun




Ümmühan YILDIZ.