Ben seni şehrim gibi
Şehrimi de sen gibi sevmiştim

Sen varken gül kokardı bu şehrin sokakları
Denizler şarkı söyler martılar oynaşırdı
Geceler gelin gibi karşılar şafakları
Gözümdeki her hali güneşle yarışırdı

Sahiller bürünürdü en güzel endamına
Dalgalar dudağındı kıyılarsa dudağım
Bir çift kumru misali hayallerin camına
Senin ile konardım ne güzeldi o çağım

En sevdiğin yerleri hecelere dizerdim
Gelişini beklerdim bayramı bekler gibi
Çamlıca sırtlarına gözlerini çizerdim
Gurur duyardım inan şehre şan ekler gibi

Şaircilik oynardık içimdeki çocukla
Aşiyanlar sayfaydı sen şiirden prenses
Mısralar kaplanırdı sevgiden tomurcukla
Her biri ayrı ahenk her biri ayrı bir ses

Sen gidince ne varsa küskünlüğe büründü
Yıkıldı heder oldu yıkılmayan burçları
Pierloti gözüme düşman gibi göründü
Oysa sensiz olmaktı hepsinin tek suçları

Şimdi ne şehir kaldı sevip övüneceğim
Ne sen kaldın sevgili hayaller kuracağım
Bundan böyle ben nasıl neyle sevineceğim
Koca şehir yıkılmış ben nasıl duracağım

İHSAN TURHAN

Öncelikle kurulda bulunup onlarca şiiri hiç bir menfaati olmadan okuyan, değerlendiren ve şiirleri güne taşıyanlara teşekkür eder helallik dilerim...
Sonra da sayfayı ziyaret eden bütün şiir dostlarına teşekkürlerimle saygılarımı sunarım. Her gününüz şiir güzelliğinde olsun ve gülüşlerinizin güneşi kıskandırsın inşallah...