1)

Yüzüm ki: artık, Ganj!

Paslı meleklerin yunduğu…


2)

Kovulunca onca memleketten

Anladım: insan sadece kendisine aittir!


Duraklarda oturmuş saçlarımı bekliyorum

Yalnız dökülmek istemiyorum yola


Dilimde kahverengi bir ceset

Kiminle konuşsam selaya dönüyorum


“Yaşıyor mu” diye sarstığım kemikler

“Hayata dön daha gençsin” diyorlar!


“Hayır” diyorum

“Yaşlanacak bir yer kalmadı.

Sizi toprağın altına gömenler

Bizi betonların üzerine gömdüler.

Yaşamak dediğiniz: artık daha fazla borç!

sentetik mamalar ve huzursuz kadınlar…”



3)

Dostların telaşına havaya attığım bütün taşları unuttum

Şimdi yarıklar içinde dönüyorum,


“İhanete uğramışsın, git öcünü al” diyorlar

“Hayır” diyorum

“Kimse bana ihanet etmedi

Ben atılan her taşın düşeceğini unutacak kadar toktum

komşularımın açlığına serildiğim şu sofralarda…”



4)

günahımı biliyorum

günahım: unutmak!


Unutuyorum ellerimi dua ederken

Duadan geri almıyorum, kalkıp gidiyorum mescitlerden

Sanıyorum ki: dua ettikçe Tanrım duyar beni.

"Ellerini geri al "bile demiyor ayetler!


Kim adres sorsa önüne hemen harita olan ben

Unutuyorum işte haritaların da baştan çizildiğini…


5)

Yazları bari evine dönen bir oğul olsaydım

Bu kadar babama benzemezdi kışı İstanbul’un…

Benzemezdi çünkü annem çocukları büyüsün diye kendisi küçüldü.

Hep aynı kanepeye gömülmüş bir tülbent annem

“Kalk da şuraya otur, daha rahat” desem

“Aç mısın yavrum” diye cevab veriyor!

“Aç değilim anne, misafirler gelecek beni almaya

Onlarla yerim bir şeyler!”



6)

Esenyurt’ta soğuk odalarda

Ellerimde bunca şiir kağıtları ile

Daha neresi fakirse gidip orada buluyorum dilimi…

Neden bu şehrin Batı’sına doğru esmer herkes?

Neden Kuzey’i bu kadar beyaz ülkelerin?

Güney’e indikçi neden sıcak?

Meridyenlerdendir diyorlar: “Hayır” diyorum :savaşların gelin gittiği Güney’de

Ateş düştüğü yeri yakıyor da ondan” diyorum

Anlamıyorlar!


Bana gazete iş ilanı muamelesi yapan dostlarıma

Gazetelerin kayıp ilanlarını gösteriyorum, görmüyorlar.


7)

Kovulduğumu saklıyorum

Saklıyorum çünkü yeni bir hayata kovulmak demek : tevbeler ve tecrübeler vaazına
dönmesi demek yüzümün.

Ben yüzümde hala hayretlerden ifadeler

Ve yerini bulamamış bir göçebenin telaşını taşımak istiyorum

Alışırsam eğer: kimsenin serdiği yataklarda uyuyamam…

Herkes gibi evine dönen bir adam olurum

Herkes gibi

Oysa insanlar en çok kendi evlerinde çürür!


"Bu kimin çocuğu, evi yok mu?" diye fısıldıyor arkadaşlarımın anneleri

Herkesin abisinin asker resimleri vitrinde

Soğuk odalar, serin yorganlar ve hep deniz gördüğüm rüyalarım

Kahvaltısız çekip gidiyorum şehrin telaşına sabahın köründe

Gidiyorum çünkü kovuyorlar.


Halıların ucunu kıvırıyor kadınlar, bir daha gelmesin diye

Tanımadıklarını kapısını açmıyor şehrin insanı

Tanıdıktan sonra hiç açmıyor…


8 )

Ah ben

Nasıl da yabancıyım kentlere…

Herkesi halam zannediyorum.

Oysa halamlar da artık çocuk evlendiriyor.

“Altın gibi yüreğiniz var gelin sevinçlerinizi biriktirin” diyorum

Onlar düğünde takılacak altın biriktiriyorlar.

Kimse yüreğini takmıyor gelinle damada.

Bir yastıkta çürüyecek bu çocuklar diye inliyorum

Duymuyorlar!


9)

Yüzüm ki artık Ganj

Kıyısında Rabb’imi yıkadığım...



02:19

Kıztaşı-Fatih-İst…

22 .03:2011