Çanakkale,
Can ve imanın
Yürek teriyle ıslandığı
Göklerin Allah Allah diye çınladığı mekan.
Çanakkale,
Bir toplumun nabzının attığı
Bir inancın şahlandığı topraklar.
Çanakkale,
Geçilmedi sınırlar
Bu inanç uğrunda ölmeye değer dediler
Ölüm ölüm diye üstlerine gelenlere
Ebedi bir cennet var diyerek yürüdüler.

Çanakkale,
Sarı saçlı, yeşil gözlü
Binlerce Mehmetçikten biri
Yatıyor şimdi o topraklar içinde
Gökten ecdad inip o pak alnı öper
Bir cennet bahçesidir
Çanakkale dediğin yer.

Süngüler takılır aynı anda
Sabahın ezanı okunurken güneş doğmadan daha
Yüreklerde bir Allah sesiyle yürünür
Bu yer Kur’anın sesiyle süslenir.

Bir an bile durmak istemez yerinde
Bilir ki cennet dediğin iki adım ötede
Karşında düşmanlar kudursa kimene
Yürür Mehmetçikler Yasinler, Fatihalar dilinde.

Vurulur yiğit asker
Tam göğsüne düşer bir şarapnel
Kanları sular o toprakları
Bu toprak öyle kızıl bir renk alır ki
Üzerinde yıldız yıldız şehitler
Bir bayrak bu yer
Bu yerden yükselir yıkılmaz iman simgesi
Allah Allah diye dalganır müslüman yüreği.

Düşen her asker bilir ki
Düştüğü yer cennetten bir bahçe
Avuçlarını açmış bekliyor Peygamberler.
Ölmek yaşamak nedir sanki
Çanakkale tarihin bağrında imana doğan gün
Her şehit açmış bu yerde
Gülüstan içinde gülden güzel gül.

(Mart 2011 İstanbul)