Adını
Söylemek ne zor
Zor geliyor şimdilerde.
Zaman hiç bu kadar boşluk
Bırakmadı.
Bir adını
Söylemek vardı eskilerde.
Adın
Bende şimdi,
Ta derinlerde
Buruk acı
Sonbahar esintisinin
Savurduğu yaprak gibi
Gönlümün bilinmez
Derinliğinde
Saklı kaldı.

Adımı
Bilmesin kimse.
Adına onca ağıt yaktığım
Sevgiliden
Adım adım uzaklaştım.
Bir gün gelir hatıralar içinden,
Denizde,
Vapur kenarında otururken,
Her saniye adı vardı
Adım vardı
Bir ömürlük andımızdı.
Hepsi
Dalga dalga acınası
İnançlara,
Üç kuruşluk dünyaya
Yenildi.

Oysa
Ben
Sen
Biz olmak için
Aynı adla anılmak için
Neleri göze almaya hazırdık.
Andımız dedim ya
Bir ömre
Birlikte yazılmaktı.
Yan yana birbirine yaslanmış
İtalik bir yazı gibi
Hiç silinmeyecek
Hiç kimse adına yaşanmayan
Bizim olan bir hayata
Yazılmaktı;
Olmadı.
Adın
Bende
Adım
Sende
Saklı
Kaldı.

(Haziran 2016)