Ne çok şey istedik
Bitimsiz hayaller peşinde
Koşan,
Uçarı sevgililerdik.

Neden koskoca dünya,
Ve
Evren yanında hiç kalan dünya.
Bir tek
Sen,
Bir
Tek
Ben.
Ne kadar küçülmüş
Hayat
Onca farklılık
Onca anlayış,
Bir tek
Sevgiye
Boyun eğmiş
Küçülmüş
Küçülmüş.

Bir tohum düşün
Bir koca dünyada.
Bir fidan ki,
Başkası yok
Sade kendi için
Yer gök,
Su da,
Hava da.
Bir kendine doğar
Güneş
Her yer
O.
Bu kadar aynılık ortasında
Yapa yalnız
Her yüz aynı
Her nefes bir
Nasıl öykünür bir başkasına
Nasıl büyür
Ne bir ses
Ne fikir
Her şey
Bir.

Anlatabiliyor muyum
Tek renk
Tek ırk
Tek kavim
Tek sevgi
Tek şey
Neyse
Her şeyi
Teke indirmek
Nasıl korkunç.
Elbet
Bir Allah hariç.
Her şeyi
Bir şeye yormak
Bir şeyle hayatı kurmak.

Daha da olmadı mı?
Gene anlatamadım mı?
Yeniden bakayım
Çünkü
Melek bile
Şeytan olmadan anlaşılmaz
Ne kadar güzellik varsa
Çirkinlik dediğin şeyle var.
O yüzden diyorum ya ey arkadaş
Yalnız ve yalnız bir tek bileceğim
Allah.
Gerisi çokluk
Gerisi benzerlik
Gerisinde her şey birbiriyle tam
Birbiriyle ahenkli.

Sahi ne diyordum
Anlıyor musun
Hayır mı?
Evet dostum
Beni anlamadığın için seni seviyorum
Her şeyimizle anlaştığımız da
O zaman
Ne sen kalır
Ne ben
Biz dediğimiz şey
Olmak farklı
Ama aynılık değil bu
Birbiriyle uyuşmak
Birbirine dayanak
Yoldaş olmak.

Ah ne diyordum
Bir kalmak istiyorum
Aynı ben gibi diyerek gelen
Kendini bende kaybedenlerden
Tiksiniyorum;
Ve her zaman
Aynı kalan bana
Katlanamıyorum.

(Temmuz 2016)