Düşündükçe utandığım ve sevebildiğim,
Her nefes alışımda yinelediğim,
Gözlerimin sancılı bakışlarında
Hayalini kurduğum,
Kimseye benzetemediğim,
Herkeste onu gördüğüm,
Her adımımda ona gittiğimi zannettiğim,
Yollarını bildiğim,
Yollarına varmaktan korktuğum,
Yollarda onunla konuştuğum,
Yaptığı ayranla hayat bulduğum,
İncitilmesinde kahrolduğum,
Sevincinde mutlu olduğum,
Üzüntüsünde mahvolduğum,
Hep bir sıfat ile beraber yanında durduğum,
Onu düşlerken ben olmayı beceremediğim,
Benlerden kaçtığım,
Sokaklar boyunca adına şarkılar söylediğim,
Her harfinde yalnız benim olduğum
Ve her mısra da onu anlattığım,
Unuttuğumu hatırlatan güzelim,
En büyük imtihanım,
İmtihanlarımı onla yaşadığım,
Sevdiğim,
Ama bir türlü mutlu edemediğim,
Hep seveceğim,
Belki bilinmeyecek hayallerim,
Sözlerin kutsallığında bilinmezlerdeyim,
Çok yakınım,
Hep en sonlarda oyun oynamaktayım,
Lafların son ebeleme oyunundayım,
Yakalanmak üzereyim,
Gözetlemekte bir an durmayanlarla görüşeceğim,
Adlarında huzur olanlara yakınım,
Sevdiğimin ateşinde yanan bir pervaneyim,
Yollarımın sonundayım,
Daha genç,taze bir pervanede olsam
Yanmak için beklemeyeceğim
Onun için,bizi yaratan adıyla biteceğim,
Son olmayacağım,ilkte bilinmeyeceğim
Tekrar olduğunu zannetmeyeceğim,
Sanlarla kanmadan döneceğim
Topladığında herkes gibi bende olacağım
Belki utanacağım
Halime yanacağım
Pervane gibi yanıpta,yanıklarımla görüneceğim
El pençe dururken,kavrulacağım
Haşlanacağım
Ama yanmalara kanmayacağım
Yanmayı biliyorum
Korkmuyorum
Kaçmayacağım
Sevgimle utanacağım
Ama dilenmeyeceğim


Of………………
Oh demeyi özleyeceğim demeyeceğim
Oh demeyi hiç bilmedim ki!
Ondandır tüm yanışlarım…
Ondandır bu zamana kadar aldanışlarım
Bu yoldan dönmeyeceğim biliyorum
Pervane gibi yanmaktan da vazgeçmeyeceğim
Hep bir umutla gideceğim
Hayatım bitene kadar biteceğim
Bildiğim tek şey şimdilik,
Gittiğim yerlerde hep deli bilineceğim
Hep …





ADEM ORHAN